Posvećeni kruh, koji je ostao nakon pričešćivanja vjernika na sv. misi pohranjujemo u svetohranište ili tabernakul. Posvećene prilike čuvamo radi pričesti bolesnika i radi klanjanja Gospodinu koji je po tim posvećenim prilikama prisutan. Te posvećene prilike koje čuvamo u svetohraništu nazivamo presveti oltarski sakrament ili Svetotajstvo. Uz svetohranište u kojem se čuva Svetotajstvo neprestano gori svjetlo. Nazivamo ga vječno svjetlo (jer je vječna i sama Božja prisutnost među nama), a kazuje nam da se tu nalazi Svetotajstvo.